IJsjesgeld

Florence, of zoals de Italianen zeggen: Firenze. We hebben ons al eens eerder afgevraagd hoe het nu komt dat in sommige talen plaatsnamen veranderen van naam. Den Haag (of eigenlijk ’s Gravenhage) wordt in het Engels The Hague. Wordt Den Bosch (’s Hertogenbosch) eigenlijk The Bosch in het Engels. Paris wordt in het Nederlands Parijs, net als Berlin – Berlijn. En van Firenze hebben we (en ik denk ook de Fransen) maar voor het gemak Florence gemaakt. En zo ook: Milano – Milaan, Napoli – Napels en Venezia – Venetië. Als ik er nu zo over nadenk veel Italiaanse plaatsen… Zou de verklaring in de Romeinse tijd liggen?

Florence is een mooie stad. Er ligt veel historie, bekende namen als Galileï, Da Vinci en Dante hebben hun stempel op de stad gezet. Wij hebben de beginners-toer gedaan: veel wandelen, van plein naar plein, van bezienswaardigheid naar bezienswaardigheid. En de Duomo stak met kop en schouders boven alles uit. Wat een prachtig gebouw, en zeker in de felle zon (jawel, zeker 25 graden!) kwamen de kleuren heel mooi uit. De Ponte Vecchio, over de roestbruine Arno is bijzonder, maar zo druk dat het lastig is om ‘m goed te bekijken. Fijn is ook dat sommige gebieden alleen voor voetgangers zijn. Florence is geen Venetië wat dat betreft: we waren de stadsbus nog niet uit, of de brommers, scooters, motoren en auto’s kwamen weer van alle kanten. Klein Rome! Vooral de tweewielers zijn in trek, omdat die aan alle kanten de vierwielers kunnen passeren. Oppassen dus dat je niet van je sokken wordt gereden.

We hebben ons ‘ijsjesgeld’ aangebroken vandaag. Sinds jaren krijgen we ‘ijsjesgeld’ van mijn moeder mee op vakantie. Voor een ijsje… Niet in de minste plaats omdat ze zelf gek op ijs is. En waar kun je beter ijs eten dan in Italië? We hebben dus (zie de foto’s) twee bakjes met overheerlijk Italiaans ijs gehaald. Het was heerlijk, volgens Nicolien het lekkerste ijs dat ze ooit heeft gegeten. En we hebben nog geld over voor nog een paar ijsjes. Lekker hoor! Bedankt mam!

Zo’n lekker toetje, alhoewel ver voor de avondmaaltijd genuttigd, verdiende een waardig diner. En dat werd lastig, dachten we. We hebben verzuimd de afgelopen dagen de boodschappen te doen. Wel pogingen gedaan, maar vergeten of geen supermarkten tegengekomen. Aan het eind van het vakantieseizoen zijn de kampwinkeltjes door hun voorraad heen en worden ze slecht aangevuld. Daarbij zijn ze, op sommige campings, ook verschrikkelijk duur. Een fles cola voor 4 euro is toch echt te gortig! Via de plaatselijke VVV werden we naar een supermarkt verwezen in het centrum van Florence. En wat een weelde! Hadden we niet meer op gerekend vandaag, we hielden meer rekening met het restaurantje op de camping waar we gisteren al hadden gegeten. Was prima, maar we kunnen zelf beter. En deze supermarkt was haast een delicatesse winkel, allerlei heerlijke streekproducten, tegen betaalbare prijzen. We hebben heerlijk gegeten! Morgen, als we weer onderweg gaan, zullen we de voorraad aanvullen zodat we niet weer aangewezen zijn op de kampwinkel. En als er een lekker restaurant in de buurt van de volgende camping is, zullen we die zeker niet overslaan. Ciao!

1 thought on “IJsjesgeld

  1. mam/t

    Zo dat zijn weer “fraaie” zonnige foto’s ook leuk om de Camper te zien.
    En het verhaal gezellig hoor, als je het over Dante hebt, moet ik wel aan iemand denken.
    Geniet maar van al dat moois en lekkers, dat doe ik van jullie verhalen.
    liefs mam

Comments are closed.