Zuidwaards was de route. Een korte route overigens vandaag. We zijn vertrokken richting San Gimignano, en daarmee hebben we werkelijk kennis gemaakt met Toscane. Geen snelwegen en daarmee gek genoeg ook weinig kuilen in de weg. Wel veel bochten, heel veel bochten. En heuvels. Vrij naief, maar ik heb er nooit zo bij stil gestaan dat Toscane zo bergachtig is (Martijn corrigeert mij terecht, want dit zijn heuvels, en als ik terug denk aan de Alpen dan moet ik toegeven dat er wel degelijk verschil is; heuvels dus). Via een prachtig landschap reden we richting de Chianti. Iedere wijnliefhebber moet hiermee op het puntje van zijn of haar stoel zitten. Ja, de Chianti. Los van het feit dat ze hier heerlijke wijnen maken, leven ze hier ook in een prachtig landschap. En pittoreske dorpjes.

We zijn gestopt in Greve in Chianti. Een ware lust voor de zintuigen. Ogen, oren, maar vooral de smaakpapillen komen hier goed aan hun trekken. Het dorpje heeft een prachtig plein, met zo mogelijk nog prachtigere winkeltjes, waar ze wederom zo mogelijk nog heerlijkere waren verkopen. Er was zo veel, zo divers, zo heerlijk dat we eerst goed rond wilden kijken voordat we de (meegenomen) boodschappentassen gingen volladen met olijven, vleeswaren, kaas, wijn. Geduld is een schone zaak, nietwaar. Zo kwamen we op een looproute terecht richting een panoramisch uitkijkpunt. En we besloten daar eerst even naartoe te gaan. Lekkere klimmetje, dat zou de eetlust wel opwekken. Naar de Albert Heijn ga ik liever niet met trek, maar hier kon ik niet wachten om met een knorrende maag al die zalige winkeltjes langs te gaan. Hoogmoed komt voor de val. Na ons uitje de heuvels in, wat ons overigens prachtige plaatjes opgeleverd heeft, kwamen we terug op het STILLE plein. De middenstand had even pauze genomen. En dat doen ze hier dagelijks van 13:00 tot 16:30. Jammer als je daar om 13:30 achter komt. Zodoende hebben we besloten om maar aan te schuiven op een van de terrassen. Voor een zalige, lange, gezellige lunch. Tja, en zo reden we 2 uur later alsnog zeer voldaan het dorp uit. Op weg naar San Gimignano.

Een mooie rit door het typische Toscaanse landschap. Landhuizen op heuvels (die we iets van té dichtbij gezien hebben toen we een kleine detour maakten; hiermee kwamen we op wel hele kleine weggetjes terecht, maar niets te gek voor onze knappe camper). We zijn in San Gimignano neergestreken. Morgen gaan we het middeleeuwse stadje bezoeken, wat bekend staat om haar 13 torens. We hebben vanaf de camping prachtige plaatjes geschoten van San Gimignano, bij het invallen van de avond. Helaas hebben we op deze camping geen wifi, wel de mogelijkheid om een computer te gebruiken. Dit houdt in dat we geen foto’s kunnen plaatsen, dat moeten we namelijk met onze eigen computer doen. Dat zullen we doen zodra de gelegenheid zich voordoet. In Siena of Pisa? Dat zijn de volgende bestemmingen.

Ik wil niet op de zaken vooruit lopen. Dus we gaan eerst lekker terug naar de camper, genieten van een warme avond, onder de luifel, luisterend naar de krekels. Ja, Toscane is de moeite waard…